Grzegorz Mrówczyński

Aktor, reżyser teatralny, dyrektor artystyczny teatrów.

W 1968 r. ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, a w 1975 r. na Wydziale Reżyserii tej samej uczelni. Od końca lat 60. był aktorem Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, później Teatru Polskiego w Poznaniu oraz Teatru Polskiego w Warszawie. W latach 1974–1975 pełnił funkcję zastępcy dyrektora w Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. Z kolei w drugiej połowie lat 70. był reżyserem Teatru Polskiego we Wrocławiu, w tym samym czasie wykładał we wrocławskiej filii PWST w Krakowie. Poza tym był dyrektorem naczelnym Stowarzyszenia Niezależnych Autorów Radiowych i Telewizyjnych (2001-2003) oraz koordynatorem programowym Instytutu Adama Mickiewicza w Warszawie (2003-2006).

W 1978 roku został dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Polskiego w Bydgoszczy. W kolejnych latach obejmował podobne funkcje w Teatrze Polskim w Poznaniu, w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze. Założył Festiwal Teatralny Malta (1991 r.) w Poznaniu i był jego dyrektorem artystycznym. Od 2011 kieruje Sceną Mrowisko Teatru Rampa w Warszawie. Jest członkiem Kapituły Nagrody Treugutta.

Sam jest laureatem licznych nagród i odznaczeń, m.in.: “za twórcze osiągnięcia w pierwszych dwóch latach pracy w teatrze” otrzymał nagrodę II stopnia za adaptację i reżyserię “Konopielki” według Edwarda Redlińskiego w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (1974 r.), nagrodę rektora PWST (1977 r.), Złotą Maskę “Dziennika Wieczornego” w Bydgoszczy za reżyserię sztuki “Dom Bernardy Alby” (1980 r.). Poza tym otrzymał tytuł: Zasłużonego Działacza Kultury (1980 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1980 r.), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984 r.). W 1990 r. zdobył Grand Prix Sezonu Polskiej Dramaturgii w ZSRR za prapremierę i reżyserię “Operetki” Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Szewczenki w Charkowie. W 1996 roku otrzymał nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim za adaptację i reżyserię przedstawienia “Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca”. Z kolei podczas 4-ego Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego LUDI 2013 – Orzeł (Rosja) – zdobył Grand Prix dla przedstawienia “Białe małżeństwo”.

Z TEATREM XL związany od 2015 roku. Wyreżyserował “Porodówkę” Aleksieja Słapowskiego w tłum. Tomasza Leszczyńskiego (2016 r.), “Spid Dejting” Przemysława Kazuska (2017 r.), “Madonny i Ladacznice” Chrisy Spilioti – tytuł oryginału: “Kto odkrył Amerykę” tłum. Ewa T. Szyler (2020 r.).